احیای طب اسلامی احیای اسلام است . اگر اسلام تا به امروز ماندگار شده به جهت قداستی است که مردم برای قرآن و احادیث قائلند و همچنین مقدسات دیگر .
ولی متاسفانه با ارائه چهره خشن از اسلام توسط داعش و همچنین ارائه چهره ناموفق از اسلام توسط ربیع عربی (بهار عربی) و انقلاب های متوالی در کشورهای عربی که اغلب منجر به شکست شد، همچنین تنفر مردم از بعضی از سران کشورهای عربی و وجود بعضی احکام همراه با خشونت، خیلی از حرمت ها و قداست ها از بین رفت .
امروزه اندیشمندان زیادی به خودشان این جرأت را می دهند تا کتاب های حدیث را زیر سؤال ببرند و قداست آن ها مورد شک و تردید قرار گرفته . توده های زیادی از مردم عرب زبان نیز تغییر هویت، دین و مذهب داده اند و رسماً الحاد را انتخاب کردند و شروع به هجمه گسترده علیه مقدسات دینی و مذهبی خود کرده اند .
امروزه حمله شدیدی علیه صحاح عامه از طرف خود عامه صورت می گیرد و ایرادهای زیاد به این کتاب ها وارد می کنند تا حدی که این کتاب های معتبر نزد اهل سنت مورد تمسخر قرار می گیرد و این توهین ها و بی اعتقادی ها مورد پذیرش جوانان و افراد با فرهنگ شده . ولی عهد عربستان این جرأت را به خودش می دهد تا منکر تمامی اخبار آحاد شود و صحبت از قبولی احادیث متواتر می کند و این نشانه رنگ باختن قداست این کتاب هاست .
شاید شبیه این حالت میان شیعیان در شرف وقوع است و حالت تنفر از دین و زیر سوال بردن اعتقادات موجود کم کم مشاهده می شود .
وجود درس هایی در مدارس و دانشگاه ها که معنویت در آنها جایگاهی ندارد باعث شده تا ذهن ها مادی شود و منطق تجربه توانسته منطق های دیگر و تنظیم اندیشه را کنار بزند .
جوان امروز دنبال یک امر ملموس و محسوس است و از خیال و وعده و وعید خسته شده و به راحتی آن ها را منکر می شود . ممکن است خیلی ها از جمله جوانان جرأت گفتن این حرف ها را نداشته باشند ولی کارها و رفتار های آنها این امر را نشان می دهد، برای مثال ترک نماز، خوردن روزه، بی توجهی به محرمات و .... برای خیلی ها یک امر عادی شده . متأسفانه آن وابستگی به مسجد، حسینیه و حرم به برکت کرونا و پروتکل ها از بین رفت، آن هم با بهانه موجه .
افرادی که در دانشگاه تحصیل می کنند ذهن تجربی و ریاضی پیدا کرده اند و به اصطلاح فونکسیونالیسم شدند، این افراد اندیشه قرآن و حدیث را به راحتی نمی پذیرند .
متأسفانه با کنار گذاشتن طب اسلامی، از اسلام عملا چیزی جز وجوب خمس، وجوب زکات، نماز و روزه و .... چیزی دیگر باقی نمانده که این کارها نتیجه ملموسی برای انسان ندارد و قابل تجربه نیست . شکی نیست که در کنار امور اعتباری، امور حقیقی و تجربی نیز باید باشد. و در حقیقت احیای علوم محسوس اسلامی و بخصوص طب اسلامی، احیای دین و ایمانی است که در حال جان کندن است .
درست ما شاهد بودیم با احیای طب اسلامی و مشاهده آثارش، دین و ایمان در جامعه داشت جان می گرفت و نشاطی میان مؤمنین ایجاد شده بود که باعث احیای احساس غرور و پیروزی در دل مؤمنین می شد .
ولی متأسفانه دست های پشت پرده بوده و هست که مانع طب اسلامی می شوند و بخاطر منافع خود این طب را منکر می شوند .
شاید احیای طب اسلامی خیلی از مدعیان دین را زیر سوال می برد و این سوال را مطرح می کند که این افرادی که مدعی دینداری اند، چرا طب بلد نیستند؟ چرا برای مردم نفعی ندارند؟ چرا نمی توانند گره ای از مشکلات مردم باز کنند؟!
و این ذهنیت را نزد مردم ایجاد می کند که دینی که نتواند یک بیماری را درمان کند یا نتواند اپیدمی را مهار کند چه نفع و خاصیتی دارد؟! دینی که نتواند ما را از غرب و شرق بی نیاز کند چه فایده ای دارد؟!متأسفانه امروزه دینی که به مردم معرفی شده دینی است که شامل یک سری از امور اعتباری است و با روحیه و تفکر یک جوان تحصیل کرده سازگاری ندارد و بسیاری از جوانان دین را خرافه می دانند! دوری از علوم قابل تجربه اسلامی باعث شده که جوانان نسبت به مقدسات نه تنها بی اهمیت شده بلکه بی اعتقاد شوند!
دین بدون طب و بدون علوم قابل تجربه، دین پویا و زنده ای نیست، زیرا اعتباریات به منزله روح است و علوم قابل تجربه به منزله بدن است.
طلبه های حوزه علمیه اگر علم طب داشته باشند یا لا اقل رقیه خوان باشند، قداست بیشتری خواهند یافت .
بنابر این اصلاح سبک زندگی، تغییر روش درمان و متقاعد کردن دیگران تا روش زندگی ودرمان خودشان را تغییر بدهند جزو واجبات و وظایف شما و یک کار مقدس مانند جهاد ونماز وروزه است . چون اینها همه داخل در نجات نفس از هلاکت میباشد .